Centrum Profilaktyki Systemowej

CENTRUM PROFILAKTYKI SYSTEMOWEJ

Działania skoncentrowane na zapobieganiu oraz poprawie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu, szczęściu oraz stabilizacji więzi rodzinnych i partnerskich.

· Profilaktyka, wspomaganie i korekcja kompetencji wychowawczych
· Korekcja warunków i zachowań w systemie rodzinnym
· Profilaktyka uzależnień i współuzależnień w relacjach rodzinnych i partnerskich
· Wspomaganie procesów integracji rodzinnej i partnerskiej
· Wzmacnianie i korekcja zasobów systemowych 

Podstawową przesłanką działań jest przekonanie, że 
„ … szczęśliwi rodzice, mają szczęśliwe dzieci…” 

Dysfunkcje rodzinne zagrażają prawidłowemu rozwojowi dziecka, jego umiejętności życia z ludźmi, kochania i bycia kochanym.

Nowe technologie i metody w pracy Instytutu.
Kadra Instytutu wdraża nowe metody pracy, które uzupełnią dotychczasowe działania. Dzieki specjalistycznym szkoleniom nasi terapeuci poszerzyli swoją działalność o najnowocześniejsze metody pracy psychoprofilaktycznej, terapeutycznej i wspomagajacej. Akademia Polistymulacji rozpoczęła rekrutację na kolejną edycję szkoleń w zakresie metodyki polistymulacji w pracy z dzieckiem i rodziną.

PROFILAKTYKA SYSTEMOWA

na konferencji Wyższej Szkole Humanitas poświęconej  bezpieczeństwu w  placówkach oświatowych 

Aleksander Manka zaprezentował dyrektorom szkół woj. śląskiego koncepcję profilaktyki systemowej, jako element strategii bezpieczeństwa dla środowisk szkolnych.    
Wieloletnie doświadczenia współpracy Instytutu Twórczej Integracji z Wyższą Szkołą Humanitas zaowocowało nie tylko spopularyzowaniem  tego modelu oddziaływań profilaktycznych w środowisku. Wzbogacono koncepcję o nowe metody oraz precyzyjną wiedzę dostarczaną w procesach badawczych, prowadzonych w tym zakresie.

Benefactoring

Bene – dobro,  Factor – nakierować, działać w kierunku
Benafactoring – kierować w stronę dobra
Benefactor – dobroczyńca, kierujący w stronę dobra.

17 grudnia 2013r. w ramach strategii profilaktyki systemowej zainicjowano benefactoring jako główną przesłankę filozoficzną oraz podstawowy model metodyczny działań profilaktycznych realizowanych przez Instytut Twórczej Integracji.
Nie przypadkiem, oficjalne powołanie benefactoringu odbyło się w dniu święta narodowego Bhutanu. Jest to mały kraj leżący w wschodniej części Himalajów, w którym miernikiem rozwoju nie jest Produkt Krajowy Brutto. Bhutańczycy mierzą potencjał narodowy indeksem szczęścia. Uznają, że szczęście jest podstawowym wskaźnikiem wszelkich funkcji. . . Szczęśliwi ludzie, pozwalają innym na szczęście….. Szczęśliwi rodzice, mają szczęśliwe dzieci…. (Albert Geelman)

Benefactoring, to koncepcja bardzo spójna z filozofią tego niewielkiego narodu. Społeczeństwa zachodnie, silnie koncentrują się na unikaniu i zapobieganiu nieszczęścia, radzeniu sobie z nim i niwelowaniu jego konsekwencji. Psychologowie, terapeuci, lekarze, pedagodzy i inni specjaliści wciąż pogłębiają swoją wiedzę i kompetencje w zakresie rozwiązywania problemów i zapobieganiu zagrożeniom. Współczesna nauka bardzo precyzyjnie potrafi rozpoznawać i rozumieć szereg zjawisk i procesów, które utrudniają życie człowieka. Studenci wielu kierunków wciąż uczą się o metodach i koncepcjach pracy z problemami.
O wiele mniej uwagi poświęca się metodom i koncepcjom pogłębiania szczęścia. Bardzo rzadko można spotkać specjalistę, metodyka pracy z tego zakresu. Profesjonaliści słabo wyspecjalizowali się w pracy z tym, co jest dobre, szczęśliwe lub nie stanowi żadnego zagrożenia. Rodzina, która jest szczęśliwa, nie doświadczyła jeszcze żadnych trudności ani katastrof, nie odnajdzie specjalistycznych ofert, z propozycją pogłębiania jej szczęścia. Społeczeństwo powierzyło to zadanie grupom raczej mniej profesjonalnym, związanym bardziej z religią, promocją lub usługami komercyjnymi. Profesjonalny system wspomagania ma spory deficyt w tym obszarze.
Dopiero, kiedy rodzinę spotka jakaś trudność, problem, uzależnienie, przemoc lub inny przejaw nieszczęścia, zostanie ona obsypana przez system wsparcia różnymi propozycjami pomocy. Jednak rodziny, które dziś zmuszone są do sięgania po pomoc, kiedyś były przecież szczęśliwe. Być może zabrakło im umiejętności lub warunków do utrzymania i pogłębiania szczęścia. Możliwe, że gdyby jakiś benefaktor,  wspomógł rodzinę na początku jej rozwoju w pielęgnowaniu szczęścia, więzi, odpowiedzialności, nie doszłoby do jej  destabilizacji, dysfunkcji lub rozpadu.
Dlatego Instytut Twórczej Integracji zainicjował tą alternatywną koncepcję wspomagania rozwoju, profilaktyki i pogłębiania umiejętności. Metodyka benefactoringu, to eklektyczna integracja klasycznych metod terapeutycznych i pedagogicznych. Jedno, co ją istotnie odróżnia od tradycyjnego podejścia, to koncentracja na pogłębianiu tych obszarów, które są zdrowe, powodują szczęście lub są ważnym zasobem poczucia szczęścia. Twórcy tej koncepcji na bazie swoich doświadczeń związanych z pracą w różnych orientacjach terapeutycznych i pedagogicznych są przekonani, że benefactoring doskonale uzupełnia lukę, jaka powstała w skutek coraz precyzyjniejszego koncentrowania się i uszczegółowiania problemów z jakimi mierzy się współczesny człowiek.
Pierwszymi w Polsce działaniami typu benefactoring, byly programy realizowane w szkołach i przedszkolach w zakresie metodyki „Krainy Świetlkiów”


Liderzy benefactoringu w Polsce:
Aleksander Mańka
Damian Zdrada